من هم مانند دیگر دوستان بعد چند سال میخوام بنویسم.امیدوارم کسی از نوشتنم نرنجه.من فقط میخوام درد و دل بچه های ساوه و خودم رو بنویسم.البته بعدا طنز هم میزازم.خب اولین مطلبی که به ذهنم رسید کم بودن مکان های تفریحی برای جوانای ساوجی بود.فقط کافیه نسبت قهوه خونه ها رو به مکان های تفریحیش در نظر بگیرید اون موقع متوجه موضوع میشید...
الان بزگترین تفریح جوانای ساوجی تماشای تیاتر آقایان اصغر تنهایی و مهدی ملکی بیگدلی(که لازمه از همین جا ازشون تشکر کنم)هست.جوانای ساوه اگه بخوان تو شهر خودشون بگردن جز چند تا مکان خوب دیگه جایی به ذهنشون نمیرسه:1-پارک طالقانی2-دریاچه3-بام ساوه(و البته تعداد زیادی قهوه خونه با مجوز فرهنگی)...جوانی ساوه باید اوقات فراغتشون رو تو این سه جا یا اون خیلی جا پر کنن.(از یه طرف مجوز صادر میشه از طرف دیگه بنر برای مضرات قلیون که سطح شهر رو گرفته.)بعد هم وقتی آمار میاد میگن چرا آمار طلاق و معتادای ساوه بالاست.
خوب جوانای ساوه فقط سه چهار تا جای تفریح سالم بیشتر ندارن ولی من خودم بالای چهل تا قهوه خونه براتون میتونم بشمرم.(حالا که کم کم داره تعداد قهوه خونه ها از جمعیت ساوه بیشتر میشه دو راه بیشتر نداریم اول اینکه تعداد قهوه خونه ها رو کم کنیم و دوم جمعیت ساوه رو بیشتر کنیم که به نظر من دوم بهتره چون اگه جمعیت رو بتونیم زیاد کنیم تعداد نماینده مجلسامون هم بیشتر میشه.)
حالا که انتقاد شد بهتره پیشنهاد هم بدیم:آیا بهتر نبود هزینه ساخت یه اتاق از اون سیزده طبقه( به نظر منفعلا بی فایده رو )برای جوان ها هزینه میشد و یه سینمای(خیلی کوچیک)ساخته میشد تا جوانان های شهر گزینه بیشتری برای اوقات فراغتشون داشته باشن.
متاسفانه هیچ کس هم جریت اعتراض نداره چون تا میای اعتراض کنی میگن این ساختمونی که تو ورودی شهرمونه براش شهرمون کلاس میاره...به خدا سینما بیشتر کلاس داره...
دوستان در مورد این پیشنهاد بنده اگه نظر خاصی دارید حتما اعلام کنید.
به امید ساوه ای آباد تر...رضا بهرامی